In Amsterdam wonen zo’n 750 oudere, ongedocumenteerde Surinamers. Mensen die als Nederlander geboren zijn, maar hun Nederlanderschap door de onafhankelijkheid van Suriname zijn kwijtgeraakt. Om uiteenlopende redenen kregen zij geen nieuw Nederlands paspoort. De meesten leven al tientallen jaren onder de radar, met tot gevolg een leven vol schaamte, armoede en andere problemen (bron: De Regenboog). Doordat zij geen verblijfsvergunning hebben, kunnen zij zich niet inschrijven bij de gemeente, een woning of baan hebben en niet beschikken over een bankrekening en zorgverzekering.
De Regenboog groep zet zich voor deze groep mensen in met financiële ondersteuning vanuit het Maatwerkprogramma van het RCOAK. De Regenboog vindt, dat we deze mensen, die tot 1975 onze landgenoten waren, niet in de kou mogen laten staan. Hun leven is hier, ze hebben kinderen, kleinkinderen broers en zussen die hier rechtmatig wonen en vriendschappen; ze voelen zich thuis in Amsterdam.
De Regenboog heeft zich, met steun vanuit ons Maatwerkprogramma, er samen een aantal andere organisaties voor ingezet dat deze groep mensen een verblijfsvergunning krijgen. Met succes. NOS Nieuws meldde op 25 juni jl, dat een meerderheid in de Tweede Kamer wil, dat ongedocumenteerde Surinamers een Nederlandse verblijfsvergunning krijgen.
Al jaren wordt er aandacht gevraagd voor deze groep oud-Nederlanders, onder meer door de Regenboog Groep, ASKV en Human Rights Initiatives. Het demissionaire kabinet was van plan om de betrokkenen een legale status te geven, maar na de val van het kabinet belandde het voorstel in een la.
In april vroegen honderd ongedocumenteerde Surinaamse ouderen een verblijfsvergunning aan omdat er niet meer snel zicht was op een regeling. Met een motie van CDA-fractievoorzitter Bontenbal. Nu kwam het onderwerp weer op de politieke agenda, dankzij de financiële steun vanuit het Maatwerkprogramma van het RCOAK, dat ervoor zorgde dat De Regenboog tijd en menskracht kon vrijmaken om de politieke besluitvorming te beïnvloeden.
